اصول نگرشی ذهن آگاهی - پذیرش
این ( پذیرش ) تنها به روشنی دیدن و سپس اقدام کردن است. اقدامی ناشی از درک صدمه‌ی وارد شده و موضع گیری، موضعی اصولی و اخلاقی.
بنابراین پذیرش به معنای تسلیم منفعلانه نیست، بلکه به معنای درکی عمیق و روشن از چیزهاست، همانگونه که هستند.
اصول نگرشی ذهن آگاهی چیست و به چه دردی میخورد؟
این مجموعه مقاله های اصول نگرشی ذهن آگاهی به این منظور ارائه شده‌اند که لحظه‌های زندگی را از دست ندهید، و یا از درون زندگی برای رسیدن به لحظه‌های بهتر عبور نکنید( این لحظه را از دست ندهید ) و یا همواره درگیر واکنش پذیر بودن نباشید.
استاد دوره‌ی مبانی و تمرینات مدیتیشن و ذهن آگاهی در این دوره اینگونه اصول نگرشی ذهن آگاهی را معرفی میکنند:
« زمانی که تصمیم میگیرید ذهن آگاهی را به شیوه‌ای منظم در زندگی به عنوان رابطه‌ای عاشقانه با پدیداری خودِ زندگی، و آزمایشی برای اطمینان از اینکه لحظه‌های زندگی را از دست نخواهید داد، و یا از درون زندگی برای رسیدن به لحظه‌های بهتر عبور نمی‌کنید و یا همواره درگیر واکنش پذیری نیستید، دانستن چند اصل مفید است.
بنابراین این عوامل که گاهی به آنها اصول نگرشی ذهن آگاهی میگویند شرایط را برای راحت بودن یا قرار گرفتن در لحظه‌ی حال فراهم میکنند بنابراین به یک معنی آنها کار را به پایان میرسانند و در تمرین ضروری هستند. آنها چیزهایی نیستند که به خودتان تحمیل کنید. بلکه به ذهن بسپارید. یا شاید بهتر باشد بگویم در جان خود نگه دارید. »
پروفسور جان کابات زین، پرفسور بازنشسته‌ی دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه ام آی تی که برای اولین بار جامعه‌ی پزشکی غرب را با فواید دانش ذهن آگاهی و تاثیراتش بر سلامتی جسمانی و روانی آشنا کرده، در در مقاله‌ی اصول نگرشی ذهن آگاهی - پذیرش، اینگونه پذیرش را شرح می‌دهند.
اصول نگرشی ذهن آگاهی - پذیرش
پذیرش یکی دیگر از اصول نگرشی ذهن آگاهی است پس بیایید برای لحظه‌ای درباره‌ی پذیرش فکر کنیم...
پذیرش به معنای دیدن واقعیت چیزهاست، و شناسایی و پذیرش اینکه آنها همینطور هستند.
پذیرش به این معنا نیست که نمیتوانید برای تغییر آنها کاری کنید. بنابراین اگر بگویید، من فقط میپذیرم که شاهد یک قتل باشم یا هرگونه بی عدالتی در جامعه باشم، پذیرش نیست که این مشکل من نیست، نه مشکل من و نه خانواده‌ی من.
پذیرش به معنای این نیست که همه‌چیز را همانطور که هست بپذیرم. پذیرش یعنی اینکه به روشنی ببینیم واقیت چیست و اجازه دهیم به ما وارد شود و بعد آن را پذیرفته‌اید که یعنی گاهی غیرقابل پذیرش را هم شناخته‌اید.
و بعد سوال این است که چطور قرار است رابطه‌ی عاقلانه‌ای با چیزی که تحمل‌‌اش سخت است داشته باشم! چه چیزی باید تغییر کند؟ بنابراین هیچ ربطی به پذیرش منفعل ندارد. اما بسیاری از مردم این دو را اشتباه میکنند.
فکر میکنند اوه زمانی که درباره‌ی پذیرش صحبت میکنند منظور این است که انگار فعالیت را رها کنید و منفعلانه تسلیم نیروهایی میشوید که بزرگ‌تر از شما هستند و شما هیچ کاری نمیتوانید انجام دهید.
اگر موضوع این گونه باشد انسانیت واقعا به فنا رفته! ما در این لحظه از زمان دقیقا برعکس آن را میخواهیم ما نیاز داریم حقیقت چیزی که در حال رخ دادن است را با تمام پیچیدگی ها و سادگی هایش ببینیم و سپس آن بخش پذیرفتنی است. اما نه تسلیم شدن.
دیدن، پذیرفتن و اقدام کردن
به هرگونه این تنها به روشنی دیدن و سپس اقدام کردن است. اقدامی ناشی از درک صدمه‌ی وارد شده و موضع گیری، موضعی اصولی و اخلاقی. بنابراین پذیرش به معنای تسلیم منفعلانه نیست، بلکه به معنای درکی عمیق و روشن از چیزهاست، همانگونه که هستند.
و اگر شما تنها کسی هستید که چیزها را همانطور که هستند میبینید و همه میگویند آن را طور دیگری ببینید، به خودتان اعتماد کنید.